Ένας μικρός απολογισμός

Έχει περάσει λίγο παραπάνω από ένας χρόνος, από τότε που εγκαινιάσαμε τον Σποροχώρο με εκείνη την υπέροχη γιορτή. Ή μήπως ήταν πάρτι; Ό,τι και να ήταν, κληρονόμησε στον χώρο την ίδια αμφισημία. Μαγαζί αλλά και στέκι, αποθήκη-χώρος διακίνησης των προϊόντων αλλά και συνάντησης με δημιουργικούς ανθρώπους, ο Σποροχώρος χώρεσε κάτι από τις επιθυμίες και τις ανάγκες όλων μας.

Για εμάς, που φροντίζουμε για την καθημερινή λειτουργία του Σπόρου, τον χρόνο που πέρασε χρειάστηκε να μάθουμε πολλά. Μάθαμε πώς να δουλεύουμε συλλογικά ένα μαγαζί χωρίς υπαλλήλους και αφεντικά, χωρίς καν οικονομική ανταμοιβή. Πώς να στηριζόμαστε ο ένας στην άλλη, όταν έπρεπε να λείψουμε για λίγο καιρό. Πώς να είμαστε ανοιχτοί σε όλο τον κόσμο, χωρίς να αλλοτριωθούμε από «συμφέρουσες εμπορικές προτάσεις».

Δεν ήταν εύκολο. Αλλά έπρεπε να τα καταφέρουμε, γιατί εκατοντάδες άνθρωποι από όλη την Ελλάδα στήριξαν αυτή την προσπάθεια, εμπιστεύτηκαν μια διαδικασία που, έστω για ένα μικρό κομμάτι των αναγκών μας, μας έβγαλε από το σούπερ-μάρκετ και μας έβαλε να φτιάξουμε ένα ανθρώπινο δίκτυο σχέσεων. Μέσω του δικτύου αυτού διακινήθηκαν τη χρονιά που πέρασε σχεδόν 5 τόνοι ζαπατιστικού καφέ και σημαντικές ποσότητες από τα άλλα προϊόντα. Όχι μόνο στα Εξάρχεια, ούτε μόνο στην Αθήνα, γιατί έχουμε πια παρέα και σε άλλες 21 πόλεις…και μερικά χωριά! Άνθρωποι που απλά προμηθεύονται τον καφέ τους, άλλοι που διακινούν τα προϊόντα σε φίλους και γνωστούς, κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες, στέκια αλλά και μικρά καταστήματα που συμμετέχουν στο δίκτυο αφιλοκερδώς, έχουμε πολλά πρόσωπα και γινόμαστε όλο και περισσότεροι.

Όλοι και όλες μαζί πετύχαμε να κάνουμε τη διαδικασία του Σπόρου οικονομικά βιώσιμη. Ένα χρόνο μετά μας λείπει το άγχος του αν θα βγαίνουν τα έξοδα, του να δανειζόμαστε διαρκώς λεφτά για να κάνουμε την επόμενη παραγγελία προϊόντων, και όλα αυτά έχοντας επιστρέψει στο κίνημα των Ζαπατίστας περίπου 2.100 ευρώ από την πώληση του καφέ, επιπρόσθετα των χρημάτων για την αγορά του. Παράλληλα, έχουν μπει οι βάσεις για να αρχίσουμε να συζητάμε νέα βήματα, όπως την απευθείας εισαγωγή του καφέ από την Τσιάπας.

Ένα χρόνο μετά γιορτάζουμε όσα καταφέραμε, μα όχι μόνο. Γιορτάζουμε και την διάθεσή μας να κάνουμε από κοινού και άλλα πράγματα. Το χαριστικό παζάρι που εγκαινιάζουμε στο πατάρι του Σποροχώρου είναι ένα από αυτά. Και ελπίζουμε ότι και στην επόμενη γιορτή, θα νιώθουμε ότι είμαστε ακόμα στην αρχή!